Nog watervallen en ruïnes.

Bij de rit van Side naar Perge, nabij Antalya, reden we de afrit voorbij en reden dus maar verder naar Kursunlu. Daar wachtten ons niet alleen watervallen op maar ook enorm beveiligde hoogwaardigheidsbekleders, die ik, behalve een met een perfecte snor, niet denk te kennen of gezien te hebben. Gezien de nakende verkiezingen van 30 maart zal het zeker geen vrije uitstap betreffen.

De watervallen zijn sowieso prachtig en men kan ze mits een nat pak ook langs achter bewonderen.

Perge vinden is uiteindelijk een hele droppingtocht, wat de borden zijn enkel uit één enkele rijrichting zichtbaar. Perge werd ca 3000 bc. gesticht door de Hittieten, die zowat heel de Turkse zuidkust in handen hadden in deze vervlogen tijden. Toen de Grieken en later de Romeinen kwamen, waren ze reeds lang naar de zwarte zee en de noorderzon verdwenen op weg om het dietse volk te worden.

Hun opvolgers lieten ons de tweede grootste stad uit het Romeinse rijk achter. Kolossaal! Een woud van zuilen en meer dan een kilometer blootgelegde waterkanalen langs de lanen.

Verschillende badhuizen en een enorme piste met een open uiteinde. Er tegenover een reuzentheater dat jammer genoeg ontoegankelijk is en in tegenlicht lag.