zaterdag 25 juli 2009

Van Rognan naar Trondheim

Alles stond in het teken van het water: de zware bewolking, de druilerige regen, de kunstmatige afdamming Laksfossen van 17 meter hoog met een ingebouwde zalmtrap en 70 NOR/pers toegang (laks= zalm; fossen=watervallen of geuten), de prachtige Formofossen: een keten van stroomvesnellingen en watervallen die in kolkende toestand 30 meter vervallen, zonder toegangsprijs maar met een hoog benaderingsrisico.
Ik heb hem gezien, de Fjord van Trondheim, even plechtstatig en groots als de Baai van San Francisco en vandaag zeker even mistig, druilerig maar gigantisch, Wachtend op ontginning...?
Tomtom stuurde ons op mijn eigen bevel een tolloze route op langs de tegenoverliggende kant van Trondheim. De brug van Leksvik deed me dromen van een Lange Wapper of een andere mooie brug over de Schelde. Het rustige verkeer en de pitoreske Vica langs de alternatieve route zorgen op het eind voor een verrassende, eerst paniekverwekkende maar kostenloze 25 minuten overzet met een tweedeksferry van Rörvik naar Flakk naast Trondheim. Terugkeren zou ons 210 km tegen 50km/u gemiddelde en ocharme 170 NOR tol hebben gekost!

De fjord van Mosjöen blijft een onvergetelijke indruk maken

Een futuristische winkel in een desolate vlakte zet de Poolcirkel in de schijnwerpers maar vooral de winkel. De getuigschriften dat de bezitter de poolcirkel heeft overschreven zijn uitverkocht.... Een plaat als een veelkleurige grafzerk staat symbolisch op de poolcirkel en menig zielig schepsel, ik inkluis, staan vereeuwigd op zijn sokkel. Foert!
 
De avondzon zet de fjordvan Mosjöen in scherpe vormen en kleuren.
Voor het eerst ervaren we hogere en direct in zee duikende bergen. De hele streek ademd een alpine omgeving uit, alleen zijn het geen meren die de bergen bevloeien maar storten de bergen zich in zee: een must voor liefhebbers van Oostenrijk en bergmeren.

vrijdag 24 juli 2009

23 juli 2009 Van Henninvaer naar Rognan

De voornaamste bekommernis is de veer te Svovaer naar Skutvik te halen: 2 1/2 uur varen van de Lofoten naat het vasteland. Er is veel belangstelling en er zijn een zevental laatkomers die niet gereserveerd hebben en nu naast de overzet pakken.
De tocht is onvergetelijk! We zien drie keer zeer duidelijk walvissen, orka's, uit het water opduiken. Na een fotosessie blijkt een groep van drie orka's een zeehond buitgemaakt te hebben. Slecht bij vergroting van de foto's wordt het zichtbaar.
De Lofoten liggen uitgestrekt aan de einder in het westen; in hyet oosten duiken de besneeuwde toppen van de fjorden op het vasteland op. We zijn inderdaad nog een heel eind boven de poolcirkel.

23 juli 2009 van Skutvik naar Rognan

Ondanks het onbestendige weer tijdens de middag toont de zon zich weerom barmhartig naar de avond toe.
Enkele watervallen en een brug nabij Skutvik trekken onze aandacht.
Het landschap nabij Rognan is aantrekkenlijk.
Het woord vik (uitgesproken wiek)is het synomiem voor het Nederlandse wijk en komt in de meeste Noorse plaatsnamen voor; skut (skuut)staat hier voor schut=beschutting. Het Noors is zo intigerend dat elke Vlaming en Nederlander die het echt heetf gehoord, het wil leren, zeker west-vlamingen en friezen.

donderdag 23 juli 2009

De zuidkant van de Lofoten










De zuidkant van de Lofoten viel eerst tegen omdat we de trachten de westelijke dorpjes en wegen te bezoeken. Alles is er vlak en futloos, zeker onder een bewolte hemel.
De Nussfjord daarentegen op de oostelijke kant is een soort Brugge van de Lofoten: stereotype houten roodgeschilderde barakken langs een prachtig minifjordje. De gebouwen zijn wel fuctioneel tijdens het kabeljauwseizoen en de vissen worden er gedroogd tot stokvis.
Ook noordelijker is de oostkant van de Lofoten best te pruimen. Het stadje Leknes doet dienst als hoofdplaats van de zuidelijke Lofoten. Er is zelfs een Vinmonopolet, een staatswinkeltje voor drankverkoop, gevestigd in de plaatselijke discount en hij is zelfs alle dagen enkele uren open!
Onze verblijfplaats Hennesvaer is echter de top voor alle kampeerders. In de stad is er geen kampeermogelijkheid maar langs de smalle fjord weg erheen staan tientallen tentjes opgesteld. Ik vraag me af of ze er 's nachts niet uitvallen.
Hennesvaer zelf was vroeger een hoofdplaats voor de verwerking van de kabeljauwlevers tot levertraan. De oude gebouwen staan er verrot bij; ik schrok mezelf rot toen ik opmerkte dat ons eigen hotel ook zo geschraagd wordt. Een glaasje wijn van de Vinmonopolet en ik pieker er niet meer over. Snel want de zon is reeds over haar dieptepunt.


woensdag 22 juli 2009

Het bovenste deel van de Lofoten

Bij een rit naar het zuiden over de Noorse eilanden betreedt men vanaf het dorpje Hanoy op het eiland Austvagoya de Lofoten, een eilandengroep die als een uitgerafelde veer voor de Noorse kust hangt. De fjorden zijn talloos en elk groepje huizen beschikt over een haven.
De ruggegraat van de groep zijn bergen van ettelijke honderden meter hoog en de fjorden kunnen diep zijn. Talloze tunnels, waarvan zeker 5 tussen de 1500 en 6500 m lang verbinden de oevers van de fjorden en sierlijke bruggen, soms met een spanwijdte van 300 meter, overspannen ze.
De meeste wateren van de ingesloten zee zijn ondiep en liggen bezaaid met allerlei rotsblokken en rotshopen. De contrasten zijn enorm, het kleurenpalet is zeer rijk maar zuiver, de kleurmengeling van het water is subtiel maar magisch.


maandag 20 juli 2009

De stemmingen van de eilandengroep Austvagoya wisselen sneller dan het weer.

Soms waant men zich in het alpine hooggebergte, Wat verderaan de méditerranée, wat later geeft het eiland dan weer zijn noordse ligging en zijn moerassen en lagunen bloot.
Niemand kan onverschillig blijven tegenover zoveel rijkdom en charme. Het wordt gevaarlijk rijden!