Om Syedra te bereiken moet je een tiental kilometer over grint, keien en rotsen. De parking is geplaveid met nagelnieuwe gebroken natuursteen. Het klimpad is eerder bestemd voor alpinisten. Eerst enkele huizen, dan een badplaats. Het derde niveau van ruïnes is een lange muur met nissen en een gevallen zuilengalerije: adembenemend.
Op het einde een trap naar het volgende niveau.
Op het hogere plan vinden we zowaar een verwilderde tuin met stokrozen, minihulst, kruidnagel, cyclamen en gele bloemen waarvan we de naam niet kennen. Daar bevindt zich ook een grootkeuken.
De afdaling is even moeilijk als de klim maar onze auto wacht ons op evenals een onbekende, die met de moto is gekomen. Deze foto stelde hem op zijn ongemak.
Boven was de grond omgewoeld, eerder door een schop dan door de schildpadden met legdrang!
Ons tweede project was het wat verderop gelegen Laertes. Het koste ons uiteindelijk een bergrit van 15 km en een safaririt van telkens 9km heen en terug met als enige ervaring een heus wegavontuur. Laertes is niet te vinden. Waarschijnlijk staat de pijl verkeerd en vermits zowel TomTom als wegenkaart verlet laten.....
Als enige troost vonden we hectares bananenplantages, die de boeren aan het bijkappen en oproken waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten